Sprank belicht het (jarenlange) 'overleven' in de bijstand
Twintig jaar geleden belandde Kaatje in de bijstand. Sindsdien voelt ze zich niet gezien en gehoord door haar gemeente. Ze pleit voor meer vertrouwen in inwoners. ‘Elke keer als er een brief op de mat ligt, denk ik: wat willen ze nu weer?’ Zo begint een artikel in Sprank over Kaatje die haar verhaal op verzoek van de LCR wilde doen. Het gebrek aan geld is niet haar grootste probleem, zo zegt ze. Jarenlange controles van haar inkomsten, bankafschriften en alle andere zaken die mogelijk van invloed zijn op haar uitkering hebben Kaatje het gevoel gegeven dat ze zich moet verdedigen, moet verantwoorden. Dat ze niet vertrouwd wordt.
Kaatje (niet haar echte naam) deed haar verhaal na een oproep op het platform Hetgaatovermij.org. Zo blijft de LCR vanuit het dagelijks leven van mensen op de hoogte van wat er precies speelt. Die werkelijkheid is altijd grilliger dan iemand kan bedenken.
Verantwoorden
Hoe mensen zich moeten verantwoorden voor bonnetjes van onder de 10 euro. Hoe zij uit moeten gaan leggen bij de gemeente waarom zij spullen hebben weggegeven. Hadden zij er geen geld voor kunnen vragen? Kaatje: 'Ik voel mee met alle mensen die lang in de bij stand zitten of onterecht in de bij stand zijn gekomen. Als het van korte duur is, dan kom je er wel doorheen. Maar hoe langer het duurt, hoe meer het voelt als overleven. Het helpt om mijn verhaal te doen, zoals nu, en dan wél begrepen te worden.'
Foto: Tryntsje Nauta voor Sprank
Ook interessant
Op de hoogte van alle berichten van de LCR
Wij plaatsen regelmatig berichten op onze website. Die delen we graag! Wil je op de hoogte blijven van wat er speelt binnen de LCR en de onderwerpen waarmee wij ons bezighouden? Schrijf je dan in voor onze nieuwsdienst.