In wat voor land willen wij werken? De Landelijke Cliëntenraad (LCR) beantwoordt de titel van de discussienota van de Commissie regulering van werk met een wedervraag ‘Wie is op welke wijze solidair met wie?’ Het is verbazingwekkend, zo vindt de LCR, dat geen enkel commissielid mensen vertegenwoordigde die – door omstandigheden – (tijdelijk) niet kunnen werken.
Dat tekent ook de inhoud van de nota. ‘De verzorgingsstaat heeft zich ontwikkeld tot een stelsel van meer plichten dan rechten’, zegt LCR-voorzitter Amma Asante. ‘Het gelijke speelveld waarover de Commissie spreekt moet ook oog hebben voor een gelijkwaardige deelname aan de samenleving.’
De LCR schetst verschillende dilemma’s. Het aantal dak- en thuislozen neemt toe. De solidariteit neemt af met het stijgen van de welvaart en meer mensen worden geacht zelfredzaam te zijn. Van mensen die een beroep moeten doen op de sociale zekerheid worden vaardigheden gevraagd die zij niet altijd beheersen. Het beeld dat in de discussienota wordt geschetst loopt niet in de pas met de werkelijkheid van elke dag met echtscheiding, overlijden partner, werkloosheid en pensionering.
Er is in de discussienota geen aandacht voor mantelzorg, onbetaalde arbeid, vrijwilligerswerk of arbeidsmatige dagbesteding. Juist de combinatie tussen werk en zorgtaken of vrijwilligerswerk is van belang vanwege een terugtrekkende overheid op het gebied van zorg.
Volwaardige participatie kan de LCR alleen maar onderschrijven. Dat vraagt om een herwaardering van werk. De praktijk kenmerkt zich door verdringing en ongelijke kansen. Al deze elementen zouden wel in de discussienota terug moeten komen. Daarom is het noodzakelijk dat in een volgende versie van de discussienota partijen als de LCR en Ieder(in) worden betrokken zodat ook mensen met ervaringskennis mee kunnen praten.
Wij plaatsen regelmatig berichten op onze website. Die delen we graag! Wil je op de hoogte blijven van wat er speelt binnen de LCR en de onderwerpen waarmee wij ons bezighouden? Schrijf je dan in voor onze nieuwsdienst.